«یک قایق روی آب»روایتی مستند از تکاپوی عشق معلمی و رودخانه سرسخت
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۲۹۴۵۵
آرمان قلی‌پور دشتکی در گفتوگو با خبرنگار مهر، در خصوص مستند «یک قایق روی دریا»، اظهار کرد: این مستند روایت معلم جوان روستای چشمه قاسم بخش بازفت در شهرستان کوهرنگ است.
وی افزود: کلاس درس این معلم که یک کانکس فلزی است در سمت دیگر رودخانه بازفت، قرار دارد؛ به همین دلیل معلم مجبور است در فصل‌های مختلف سال به‌ویژه در فصول سرد و پُر بارش که آب رودخانه شدت بسیار زیادی دارد عرض رودخانه را طی کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مستند ساز ادامه داد: مدرسه‌ای که در سمت دیگر رودخانه بازفت واقع شده است تنها چهار دانش‌آموز دختر دارد و این معلم فداکار به واسطه علاقه‌ای که به کار خود دارد این مسیر سخت و صعب‌العبور را طی می‌کند.
قلی‌پور عنوان کرد: نام معلم محمدرضا علی‌اصغری حدود ۲۶ سال سن دارد و از اهالی شهرکرد است، اما سال‌های ابتدای خدمت خود را باید در منطقه بازفت سپری کنند.
وی با بیان اینکه دانش‌آموزان دختر مدرسه روستای چشمه قاسم در سنین و پایه‌های مختلف تحصیلی هستند، خاطرنشان کرد: معلم مدرسه امسال تغییر کرده و محمدرضا علی‌اصغری به منطقه‌ای دورتر و سخت‌گذرتری منتقل شده است.
این مستندساز اضافه کرد: مستند «قایقی روی آب» نمونه‌ای از سختی و مشکلات معلمان است تا بتوانند خود را با وجود شرایط دشوار به کلاس درس برسانند، کمااینکه معضلات مردم منطقه و روستاهای آن برای عبور از رودخانه بازفت همچنان پابرجا است.
قلی‌پور بیان کرد: معلم برای اینکه بتواند خود را از شهرکرد تا کنار جاده روستا برساند تقریباً سه ساعت در راه است، اگر خودروی شخصی داشته باشد می‌تواند تا حدودی خود را به نزدیک روستا و قبل از رودخانه بازفت برساند.
وی تاکید کرد: مشکلی که وجود دارد عبور از رودخانه بازفت به‌عنوان تنها راه ارتباطی با دو خانواده‌ای روستا است که سمت دیگر آن زندگی می‌کنند، این عبور معلم جوان از رودخانه نکته اساسی و موضوع اصلی در مستند است.
این مستند ساز بیان کرد: معلم مدرسه برای عبور از رودخانه یا باید حدود ۵ کیلومتر راه را طی کند و رودخانه را دور بزند یا اینکه باید با کمک اهالی از عرض رودخانه عبور کند.
قلی‌پور تصریح کرد: آب رودخانه بازفت شدت بسیار زیادی دارد، در فصول سرد عبور از رودخانه راحت‌تر است اما در فصل بهار شدت آب بسیار زیاد است تا جایی که معلم بعضاً مجبور می‌شود مدت‌ها در روستا بماند تا شدت آب کمتر شود یا مسیر عبور جایگزین را انتخاب کند که آن هم خطرناک است.
وی افزود: در کل عبور از رودخانه خطرناک بازفت که هر لحظه ممکن است به دلیل یک مشکل کوچک مثل گرفتگی عضله برای معلم مشکلات فراوانی ایجاد کند، کار شجاعانه‌ای است.
این مستندساز ادامه داد: فیلم عبور از رودخانه معلم روستای چشمه قاسم را در فضای مجازی و یکی از پیام‌رسان‌ها دیدم، این فیلم به‌واسطه همکار این معلم که از آشناهای من بود برای من ارسال شد.
قلی‌پور عنوان کرد: فیلمی که از این معلم برای من ارسال شد، نمایش یک معلم بود که در هوای برفی زمستان تنها از یک رودخانه خروشان در حال عبور است، بعد از پیگیری توانستم با محمدرضا علی‌اصغری ارتباط بگیرم، وقتی درباره موضوع فیلم مستند با وی صحبت کردم استقبال کرد و در نهایت مستند یک قایق روی دریا ساخته شد.
وی خاطرنشان کرد: چون می‌خواستم فضای برفی منطقه و مشکلات معلم برای عبور از رودخانه را به تصویر بکشم تصمیم گرفتم در فصل زمستان ساخت فیلم را آغاز کنم، چون زمان می‌گذشت و برف‌های منطقه در حال آب شدن بود باید بسیار فشرده کار را به پیش می‌بردیم.
این مستند ساز اضافه کرد: در نهایت با طی مراحل تدوین فیلم بیش از یک ماه زمان سپری شد تا مراحل نهایی فیلم انجام شود.
قلی‌پور بیان کرد: مستند «قایقی روی آب» در چهاردهمین جشنواره مستند DMZ کشور کره جنوبی که مهم‌ترین رویداد مستند قاره آسیا به شمار می‌رود و همچنین هفتادمین جشنواره ترنتو کشور ایتالیا حضور داشت و مهم‌ترین جایزه‌ای که دریافت کرد، جایزه بهترین مستند در بخش بین‌الملل شانزدهمین جشنواره جهانی سینما حقیقت ایران بود.
وی افزود: مستند «یک قایق روی دریا» ادای دینی بود به همه معلمان که در شرایط سخت تلاش می‌کنند تا به دانش‌آموزان علم بیاموزند، به‌ویژه معلم داستان این مستند که برای آموزش چهار دانش‌آموز دختر از مسیری سخت عبور می‌کرد.
این مستندساز اهل چهارمحال و بختیاری ادامه داد: خوشحالم از اینکه در دورترین نقاط در این استان، اگرچه با حداقل امکانات، اما زمینه آموزش برای دانش‌آموزان فراهم شده است، آموزش کودکان در مناطق محروم قطعاً می‌تواند در آینده آنان تأثیرگذار باشد.
وی در خصوص دیگر کارهایی که قرار است در حوزه مستند انجام دهد، گفت: در حال حاضر در حال ساخت مستند بلند سینمایی در خصوص زندگینامه علی‌مردان خان بختیاری هستم، این مستند در مرحله تحقیق و پژوهش است و تلاش می‌شود این فیلم تا زمستان سال آینده ساخته و اکران عمومی شود.
این مستندساز یادآور شد: برای ساخت مستند «علی‌مردان خان بختیاری» از ظرفیت هنرمندان خارج از استان چهارمحال و بختیاری نیز استفاده می‌شود، کمااینکه تلاشمان این است تا بیشتر روند کار را با عوامل داخل استان به پیش ببریم.
قلی‌پور تصریح کرد: مستند «علی‌مردان خان بختیاری» با بالاترین سطح استانداردهای مستندسازی ساخته و از ظرفیت اساتید تدوین‌گر، نویسنده، عوامل پیش و پس از تولید و… در بالاترین کیفیت بهره برده می‌شود.
کد خبر 5804667منبع: مهر
کلیدواژه: استان چهارمحال بازفت معلم بوشهر ارتحال حضرت امام خمینی ره امام خمینی ره کرمانشاه قیام 15 خرداد تبریز مشهد ایلام سالروز رحلت امام همدان اردبیل انقلاب اسلامی ایران امام خمینی تغییر ساعت کاری عبور از رودخانه رودخانه بازفت یک قایق روی قلی پور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۲۹۴۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵۳ سال تدریس و مهری ماندگار
بیش از ۵۰ سال از عمر خود را به آموزش و تدریس مشغول بوده است، اما هنوز پر انرژی سر کلاس درس می‌رود و خستگی برایش معنایی ندارد، معلمی که گرد پیری روی موهایش نشسته و هم‌چون پدری مهربان از به ثمر نشستن تلاش‌هایش می‌گوید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، معلمان نمادی از علم و دانش و از مؤثرترین نیروها در تربیت دانش‌آموزانی کنجکاو، دانا و جویای علم هستند، آن‌ها منابع آگاهی، روشن‌نگری و روشن‌فکری به حساب می‌آیند که دانش‌آموزان را با خرد خود تغذیه می‌کنند، مهارت‌های واقعی داشتن یک زندگی موفق را به کودکان آموزش می‌دهند و به نسل‌های آینده جامعه کمک می‌کنند تا مسیر دقیق و صحیح زندگی را کشف کنند.
دوازدهم اردیبهشت همزمان با شهادت استاد مرتضی مطهری، در تقویم رسمی ایران به عنوان روز معلم نام‌گذاری شده است و هدف از این نام‌گذاری قدردانی از زحمات و خدمات این استاد بزرگ و ارج نهادن به جایگاه والای معلم است، به همین مناسبت گفت‌وگویی داشتیم با حبیب توحیدی، معلمی که پس از گذشت سال‌ها آموزش و تدریس همچنان با انگیزه و علاقه خاصی در کلاس درس حاضر می‌شود.
وی در خصوص مسیر زندگی خود این گونه اظهار می‌کند: در کرمانشاه متولد شدم و تا هنگام دریافت مدرک دیپلم در آنجا زندگی می‌کردم، مدرک لیسانس را در تهران گرفتم و از همان بدو ورود به دانشکده به آموزش علاقه داشتم و با توجه به اوقات فراغتی که در طول هفته وجود داشت، به اداره آموزش‌وپرورش یکی از نواحی تهران مراجعه کردم و آن‌ها با استقبال گرمی که داشتند، ساعاتی از هفته را برای تدریس اختصاص دادند تا با حضور در کلاس‌های دبیرستان به تدریس و آموزش دانش‌آموزان بپردازم.
این معلم فعال و پرانرژی می‌گوید: از همان دوران دانشجویی علاقه‌مند به آموزش و شغل معلمی بودم و با اظهار لطفی که دانش‌آموزان نسبت به معلمشان داشتند، از همان زمان تصمیم گرفتم به‌صورت جدی‌تر و مستمر همین کار را ادامه دهم، همچنین تحت تأثیر معلمان خوبی که در دوران دانش‌آموزی داشتم، خود نیز مسیر معلمی را در پیش گرفتم و زمانی که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم، می‌توانستم در شغل‌های مختلفی مشغول به کار شوم، اما به خاطر شدت علاقه‌ای که به تدریس و آموزش داشتم، حرفه معلمی را برگزیدم.
توحیدی ادامه می‌دهد: قشر تحصیل‌کرده و دانشجویان در دهه ۵۰ بسیار کمتر از زمان حال بود و اغلب پسران برای کمک به خانواده و پدر مشغول به کشاورزی و دامداری می‌شدند، به همین علت فارغ‌التحصیلان دانشگاهی می‌توانستند آسان‌تر جذب مراکز دولتی و اداری شوند، اما کسانی وارد آموزش‌وپرورش می‌شدند که علاقه‌مند به آن بودند.
این معلم با سابقه ۵۳ سال تدریس در آموزش‌وپرورش در خصوص بهترین خاطره‌ای که از دوران معلمی خود دارد، اضافه می‌کند: در سال‌های ابتدایی خدمت که سرباز معلم بودم در روستایی به دور از شهر خدمت می‌کردم و نیاز بود هر روز با اتوبوس به مدرسه بروم، اما اتوبوس همواره از جاده اصلی عبور می‌کرد، برای همین باید هر روز حدود پنج کیلومتر را پیاده‌روی می‌کردم تا بتوانم به جاده اصلی برسم؛ یک روز در میانه راه برف سنگینی که تحملش بسیار دشوار بود و سرمای شدیدی به همراه داشت، به حدی که از شدت سرما و کولاک دیگر توان ادامه دادن مسیر را نداشتم.
وی ادامه می‌دهد: ناگهان صدای فریادی به گوشم رسید و به محض شنیدن این صدا شوقی درونی در وجودم ایجاد شد و توانستم به سمت مبدا صدا حرکت کنم و مشاهده کردم که دانش‌آموزان روستا چون می‌دانستند در این سرما نمی‌توانم به مدرسه برسم، به دنبالم آمده‌اند، این از خودگذشتگی دانش‌آموزان برای همیشه در خاطرم مانده است و با یاد آن دلگرم می‌شوم، چرا که در آن شرایط ناگوار و ناامیدکننده و به دور از انتظار به کمکم آمدند.
توحیدی درباره خاطره یکی از دانش‌آموزانش که پزشک شده است، می‌افزاید: روزی بخاطر درد دندانی که داشتم به مطب دندانپزشکی رفتم، بعد از پایان درمان برای پرداخت هزینه به بخش پذیرش مراجعه کردم که ناگهان متخصص دندانپزشک گفت نیازی نیست حق ویزیت را پرداخت کنید، ما از دانش‌آموزان سال‌های گذشته شما هستیم، با شنیدن این حرف ناگهان مبهوت ماندم، زیرا بخاطر گذشت حدود ۱۵ سال با تغییر چهره آن شخص نتوانستم او را بشناسم، اما از اینکه او به چنین جایگاهی رسیده بود، خوشحال شدم.
مدرس نمونه استان اصفهان در سال ۱۳۷۶ ادامه می‌دهد: روزی در یکی از مدارس، دبیر آموزش زبان انگلیسی مرا در آغوش گرفت و گفت که از دانش‌آموزان چندین سال پیش من بوده است و در حال حاضر افتخار می‌کند که همکارمان شده است؛ همچنین حدود یک ماه گذشته فردی از ایتالیا تماس گرفت و بعد از احوال پرسی مختصری بیان کرد که از شاگردان من بوده است و در حال حاضر در ایتالیا مشغول به ادامه تحصیل در دوره دکتری است.
توحیدی می‌گوید: با اینکه ۵۳ سال است مشغول آموزش و تدریس هستم، هنوز خسته نشده‌ام و با علاقه بر سر کلاس حاضر می‌شوم و به دانش‌آموزان سال آخر دوره دبیرستان توصیه می‌کنم که یکی از اولویت‌های انتخاب رشته دانشگاهی خود را برای ورود به دانشگاه فرهنگیان اختصاص دهند، چرا که در این دانشگاه زمینه پیشرفت بسیاری برای ادامه تحصیل وجود دارد و با علاقه داشتن به حرفه معلمی می‌توانند در تحصیل و شغل خود موفق شوند و ارتباط خوبی با دانش‌آموزان برقرار کنند.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است